Ik ben van de pure fotografie. En hoewel ik de “pure” vorm van pure fotografie (zie Portraits Purs en Les Couples) geweldig mooi vind om te doen, is het niet hiertoe beperkt. Puur is de basis van mijn fotografische uitingen, maar is dat ook in mijn leven. Ik houd niet van ijdeltuiterij, en ik probeer zo eerlijk mogelijk door het leven te gaan.
Dus om de gedachten van hen die van mening zijn dat ik alleen maar blote mensen wil fotograferen te weerleggen: neen, dat is niet wat ik alléén maar doe. Ik maak met evenveel liefde profielfoto’s, familie portretten, bedrijfsreportages, enzovoorts. Op de een of andere manier lijkt dat toch niet helemaal over te komen.
Gelukkig stuit ik af en toe op een citaat dat goed verwoordt wat ik bedoel. In de NRC bijlage Het Blad van 1 mei 2021 sprong er weer in in mijn oog en hoofd. Het is een citaat van een oud ontwerper van BMW:
“Wat is mooi? Iets wat esthetisch aangenaam is, kan qua persoonlijkheid geen inhoud hebben.”
Chris Bangle
(Kan in de zin van: mogelijkheid. Het is natuurlijk niet zo dat iets dat ethisch aangenaam is, per definitie geen persoonlijkheid heeft.)
Dit is eigenlijk precies wat ik bedoel. Een glad-geretoucheerde portretfoto mag dan ethisch aangenaam zijn (al heb ik daar ook wel mijn twijfels over), qua persoonlijkheid scoort het in het algemeen een onvoldoende. Waar zit de persoonlijkheid dan? Dat is niet eenduidig te omschrijven. Maar als elk rimpeltje, elk vlekje van een persoon weg gehaald wordt, weet ik zeker dat persoonlijkheid hieronder lijdt. Een etalagepop heeft geen persoonlijkheid, en is niet mooi.
Ik ben zeker niet tegen retoucheren, zoals ik ook niet tegen het gebruik van make-up ben. Wees echter bescheiden in het gebruik, dat komt de persoon en persoonlijkheid alleen maar ten goede.
Ik ben dus niet op zoek naar uiterlijke perfectie (ethische aangenaamheid, verkeerde eigenliefde); ik zoek de persoonlijkheid in degene die ik fotografeer, of het om een portret gaat of om een profielfoto. Dit geldt op een abstractere manier ook voor landschapsfotografie, en alle andere takken van fotografie. Schoonheid, mooi-zijn zit naar mijn mening in persoonlijkheid.
Ik probeer meer te verbeelden, op te roepen dan alleen “Wat een mooie foto!”. Er moet hoe dan ook een emotie in zitten. De foto moet je op de een of andere manier raken. Dat is niet gemakkelijk. Want waarom roep je bij de ene foto “Wow!”, terwijl je een andere foto met hetzelfde onderwerp min of meer verveeld voorbij loopt.